Os nenos róubanche o corazón... e o tempo. Ves cara atrás e levas un ano sen escribir. Pero para compensar, os momentos creativos multiplícanse exponencialmente cando tes que inventar un "conto sen conto" durante a merenda, ou atopando unha solución a catástrofes naturais do tipo "hai un moutro na habitación". Pois si. Así é a miña vida ultimamente:
Un, dous, tres.
Érase unha vez...
Verde, azul, marrón.
Dous patos, un león.
Hai que compartir.
Non sei quen empezou.
O debuxo é para min?
Pipí no pantalón.
Que é? Por que?
Pídello aos Reis.
Fai caso a mamá.
Quérovos. Ata mañá!
