Gretel abriu a Caixa de Pandora e saíron dela unhas cantas películas da nosa infancia. Lembras ti algunha outra?
Maldita esa hora na que prendimos o televisor para ve-lo novo anuncio da innombrable bebida carbonatada con sabor a cola. E é que non hai nada máis baixo que facer recoñecer a un os anos que ten. Quen vivise como Sara Montiel ou Marujita Díaz, alleo a este desagradable tema ate o fin dos seus días!
Dito isto, deixemos que sexan a nostalxia e o cine infantil os que protagonicen este artigo. E é que os oitenta foron unha moi boa década para os que entón eramos nenos (hoxe -como dicía- fieis seguidores do dogma de Peter Pan).
A Princesa Prometida (1987), ademáis de ser unha das miñas películas de infancia preferidas, soportou con gran dignidade a sempre dura pegada do paso do tempo. Temos que recoñecelo: sempre funcionou moi ben aquilo de "mozo busca moza, á moza gústalle o mozo e perdices de postre".
Pero os oitenta deixaron algunhas outras xoias, como A Historia Interminable (1984), da que recomendo ademáis o libro; Dentro do Labirinto (1986), que seguía os pasos da serie televisiva Fraggle Rock e mesturaba con gran eficacia personaxes reais e bonecos animados manual e mecánicamente (esquezamo-lo 3D polo momento); Cristal Escuro (1982), unha historia fantástica en tódolos sentidos e la primera película que conseguiu que pasase medo e rise ao mesmo tempo (dende ese día adoro á bruxa Aughra e ao seu creador Frank Oz –o gran Mestre Yoda de Star Wars-); Os Goonies (1985), Quen no buscou no seu trasteiro unha porta secreta cun mapa do tesouro (e se non a atoupou... inventouna!)?; O voo do navegante (1986), que aproveitaba o camiño aberto por E.T. (1982) e tiña unha factura infinítamente máis refinada que Mi amigo MAC (1988) a pesares de ser esta última posterior;... e outras tantas.
Vinte anos máis tarde, continúo gozando destas historias. Recentemente, puiden comprobar que ás miñas sobriñas gústanlle tanto como a min.
Grazas Gretel por convidarnos a ver cara atrás. E se a alguén se lle ocorre algunha outra película que marcou a súa infancia... Que nolo conte! Teño ganas de redescubrir algunha rareza agochada nalgún lugar inaccesible da miña memoria.
No hay comentarios:
Publicar un comentario