Durmiunos a noite
desafiando ao tempo, aos cánticos, aos brindes,
a un aire tinguido en ascuas.
Por este intre!
Chin, chin.
Bébedos, na noite,
buscabamos rescatar
e afundir nas nosas gorxas,
situacións xa vividas.
E, se cadra, outra copa.
E se gozamos, dalgún xeito,
de fugaces efluvios de felicidade, sexa porque dous corpos
que non deixan de aproximarse,
ocorre que ao fin se tocan.
Chin, chin.
23 octubre 2004
Noite de ollos abertos, noite de afectos desertos
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario